It's almost over. . .

Here we are in the room full of strangers, standing in the dark where your eyes couldn't see me.

Well, I had to follow you.
Though you did not want me to.
But that won't stop my lovin' you.
I can't stay away.

(Nights on Broadway, The Bee Gees)

(Not) The Perfectionist

Aha... Now I realize I'm not an antfucker at all!, coz what I wrote was
meant to convince you that I'm not a perfectionist, or whatever,
but I blew it, I did it way from perfect, I even said that I am one !
hehe, so I'm not a perfectionist. (antfucker)


(Ok, dat sloeg nergens op, maarja, met al dat diepzinnige gedoe op deze site.... =P
of zoals ze tegenwoordig zeggen, diepzinnige shit, dus dacht ik dan doe ik maar es
wat luchtigs, en waarom nou per se Engels?...mwhuah, dat klinkt toch ff wat beter...enzow
Ik weet trouwens niet eens of perfectionist wel een Engels woord is, maar ik vind het wel
leuk klinken :) )

The Perfectionist

They say I'm a perfectionist,
but how can they say something like that?!
I mean, things can always be done better,
can't they?

So yeah, you can say that I'm one, coz I think so also,
but aren't there many, many perfectionists out there then?
(You may have the question, why I write this, what's wrong with being called a perfectionst?)
Well, I think it's something negative, I compare it with, what they in Holland call: "Mierenneuker"
(antfucker)

I don't wanna be that.

Btw, what's wrong with doing the things that you like/love good, and try to do them even better.
You can go exaggerating of course, but believe me, I'm not exaggerating.
I'm not a perfectionist, coz I can't do anythin' perfect.

But here's the point that I misunderstood the meaning of the word "perfectionist"
Being a perfectionist is wanna do things as good as possible, and it doesn't mean
that you are doing it perfect.

So, I guess I'm a perfectionist after all, ( but I'm not an antfucker !)
However, I think they till mean the same, perfectionist or mierenneuker,
The only difference is that perfectionist is a more friendly way to say it.

Damn!, I don't wanna be a perfectionist.(or antfucker)

It's true

It looks like heaven to see you walk.
To see the way you're moving on. Sounds like an angel when you talk.
The words come out like in a song.
Never thought what love could do inside.

De weg naar . . . (2)

Hier zit ik dan maar weer,
inmiddels ben ik van m'n fiets afgestapt,
niet dat het aan de fiets ligt hoor,

Ik kijk naar buiten, het is wederom duister,
het enige licht dat ik zie
als ik door het grote raam kijk,
is de weerspiegeling van de lamp.

Bij nader inzien, toch enkele lichtpuntjes
sommige bewegen zelfs.

Het zijn de vierwielers, op die lange, zwarte, rechte weg,
Geen idee waar ze naartoe zullen gaan.
Uiteindelijk zullen ook zij weer thuis komen,
Ja, net zoals ik.

Gelukkig en wel, lekker warm thuis, toch?
Maar waar zou zíj naar toe gegaan zijn?
Is ze ook op zoek naar iets, naar het onbekende,
misschien, is ze nog op de goede weg?

Nog steeds denk ik dat ze lacht, ja
een oprechte lach.

Ik kijk weer om me heen, naar buiten, en zie dan
daar, voor het raam ""Wo. 19 dec." staan en ik denk, ja
2007 is geen slecht jaar geweest, nee zeker niet.
Ik ben nog steeds gezond, al m'n dierbaren zijn er nog.
Op school gaat het ook nog goed,
nee, niets te klagen,

Ook ik kijk uit naar de vakantie, naar Kerstmis,
de gezelligheid, nieuwjaar en alles erop en eraan!
Die hele relaxte sfeer, die mooie kerstmuziek
op de achtergrond, met allemaal lekker eten
voor me en famillie om me heen, lachende
en stralende gezichten, ik zie het helemaal voor me.


Dit jaar is het hier, bij ons.
Lekker thuis, lekker knus,
ons huis is niet de grootste,
bovendien zijn we al met zeven.

Naja, dan kunnen er nog wel 23 bij toch?
Nee, dat is geen probleem.
Nee, dát niet, ... ... wat dan wel?

Er mist iets, ja er mist duidelijk iets,
nee wat zeg ik?! Het is niet iets,
nee, nee. Het is iemand.

Ja, nu weet ik het zeker, dat kan niet anders.
Hmmm... maarja ik kan beter toch niet gaan zoeken,
ik vind uiteindelijk toch maar alleen mijzelf. =p

Ja, tot die conclusie ben ik inmiddels wel gekomen.
Ze is verdwenen, maar ze zal er altijd zijn.
Wat een geluk (bij een ongeluk),
of is het toch meer ongeluk ( bij een geluk)

Het is vaag, maar toch wel begrijpbaar,
Ja, net zoals haar gezicht, vaag
niet geheel duidelijk, maar juist goed zichtbaar
op een bepaalde manier.

Nee, ik ben het, ik ben degene die
vaag is, hoe kon ik haar laten
gaan, (hmm...eigenlijk was ik degene die weg ging)
,dat is toch duidelijk dom geweest van mij,
om maar even kort door de bocht te zeggen.
Ja, dat is het blunder anno 2007.

Weet u(je) eigenlijk hoe ze heet,
die mysterieuse jongedame?
Nee, hè? Nou, ik zou het graag willen
vertellen, maar ze zal het niet zo leuk
vinden denk ik,

Nee, dus doe ik het ook maar niet.
Sorry, maar tegenwoordig
denk ik ook óm haar.
Wel lastig om haar de hele tijd,
maar ''zij'' en ''haar'' te noemen.

Maarja, het is niet anders.
OK, dan het begint met de "M"
van mysterieus, dan mogen jullie
zelf een naam bedenken.

Maar jullie raden het toch nooit. =P


Ik zou tenslotte zeggen:
Mensen, wees niet te schuw en verlegen
als je de ware tegen komt.
Dit is echt af te raden, stap op deze
veelbetekende persoon af, je zal
heus niet gek overkomen, nee hoor

Je bent juist gek als je niets doet.

"Follow your heart and your legs will follow"
Zij zullen de weg wel leiden voor je,
en je hart zal uiteindelijk voor je spreken.
En geloof me achteraf, zullen je hersens,
je hart dankbaar zijn.

Nou dat was het weer voorlopig.


Fijne Kerst! Geniet ervan!
=D

Kerstdiner

Het gaat er niet om wat je eet, maar met wie je eet.

"We are one"

"De blinde hoort de stok op de trom. De dove ziet de stok op de trom. Toch is er maar één stok en één trom."

(Tao Meng)

Eindbestemming

"-‘Zie hoe hard al die mensen lopen, Johannes,’ging Pluizer verder voort. ‘Je kunt zien dat zij haast hebben en iets zoeken, niet waar? Maar het is grappig, dat geen een precies weet wat hij zoekt. Als ze nu een poosje gezocht hebben, dan komen ze iemand tegen,-die heet Hein…’
-‘Wie is dat?’- vroeg Johannes.-‘O! een goede kennis van me, ik zal je wel eens aan hem voorstellen. Nu die Hein zegt dan: ‘Zoek je mij?’ Daarop zeggen de meesten gewoonlijk: ’O neen!… jou bedoel ik niet!’ maar dan antwoord Hein weer: ‘Er is toch niets anders te vinden dan mij.’ Dan moeten ze zich wel met Hein tevreden stellen.’"

(De kleine Johannes, Frederik van Eeden, 1887)

Een kans is een kans

Hoe klein die ook is

Hoop is hoop

er is geen valse hoop

hoop zal er altijd zijn

Dromen kan altijd, wie weet

komt die droom ooit uit.

Dromen zijn mooi, laat ze gaan

over een tijdje kan het weg zijn.

Dreams of love

I'm missing out on something,
No, it's something else.

I'm missing someone special.
It's a woman, a young lady.

Suddenly, everything around me
starts to turn black.

Where am I?
What is this?

There's an empty space
It's quiet
What's that?

Someone's smiling and then I realize she'll always be there.

Ik mis je.

Ik mis iets,
Nee, ik mis iemand
een heel bijzonder persoon
een vrouw, een jongedame

En dan opeens zwart
Wat is dit?
een leegte, een stilte
maar dan een lach,

Zo diep zo vertrouwd,
schijn of is het echt?
Geen antwoord, geen aanwijzing
niks, maar tegelijk toch iets.

Hoop, Naïvitiet,
Tegen beter weten in?

Je bent er en ik voel het.

De weg naar .. .. ..

Ik zit op de fiets

en ik kijk om me heen

Het is donker, ik weet niet

of het ochtend is of avond.

Ik kijk om me heen, (terwijl ik nog steeds fiets)

en ik voel de gure wind, op m'n koude gezicht

en ik zie de contouren van de kale bomen

die afsteken tegen de heldere maneschijn.

Om me heen, geen teken van leven

uitgerekte weilanden, het is stil

maar ik vind het rustig en het bevalt me,

Bovendien: het regent niet en ik heb een

een goede fiets, ik heb niets te klagen.

Het is ook niet koud,

Ik heb een dikke, zwarte jas

en m'n zwarte haren houden

mijn hoofd warm.

En terwijl de wind even ophoudt

met gieren, hoor ik iets en ik

voel de aanwezigheid van een persoon.

Hij fietst achter me.

Ik voel dat hij mij nadert, wat is dat geluid?

Ohja, een dynamo, en terwijl ik dat denk

haalt deze persoon mij zomaar in.

Maar wat is dat? Het kan onmogelijk

een man zijn of een jongen,

nee, het is een vrouw, ik kijk op en zie

net de zijkant van haar gezicht, vaag

maar toch duidelijk en ze heeft zwart haar

Hoewel ik dan niet zeker weet, het is immers duister.

Wat een verschijning zo,

zomaar, hier op het slecht verlichte fietspad.

Plotseling een licht in deze duisternis, heel even.

Ik kijk haar na, ik zou bijna denken

dat ik dronken ben, maar ik voel

me juist erg nuchter.

Dan opeens, beginnen mijn benen

harder te trappen, begint mijn hart harder

te kloppen, en mijn zwarte haren, worden

naar achter geduwd.

Iets drijft mij om haar te volgen

zij houdt gewoon hetzelfde tempo aan

en lijkt niets te merken.

Rood licht, zij stopt

Ik kan nader komen,

maar het is alweer groen

en daar gaat ze weer.

Intussen is ook mijn licht aangegaan,

maar mijn dynamo houdt zich koest

even vraag ik mij af of zij mij sowieso

wel heeft opgemerkt, toen zij mij inhaalde.

En terwijl de banden, de strepen

van de lange rechte zwarte weg volgen

denk ik: waar zou ze naartoe gaan?

Ik heb het licht gezien

en volg nu de weg naar haar hart

Dan een tweesprong, ik moet kiezen,

of ik ga naar rechts:

De weg die naar mijn huis reikt

of ik volg het onbekende, de weg

naar haar hart,

mogelijk de ware eindbestemming.

Weet zij dat ik haar volg?

Wil ze dat wel, en ik denk:

Anton, waar ben je mee bezig?!

Het éne moment wilde ik nog bellen,

zodat ze weet dat ik er ben,

het andere moment, vraag ik me af

of ik wel goed doe om haar te volgen.

M'n hart laat zich horen

en zegt dat het goed is, m'n hersens

spreken m'n hart tegen.

maar het hart krijgt de hulp van

de benen en m'n ogen.

We komen aan op een goedverlichte weg

en ik zie haar nu beter, ik zou bijna zeggen dat

ze lacht.

Een kruising: nu kan het alle kanten opgaan

maar ze stopt, en mijn banden houden stand

naast die van haar,

ik kijk op naar haar gezicht.

Rillingen door m'n hele lichaam.

Ze kijkt naar mij, maar die blik

is zo bekend, en dan besef ik dat

ik naar mijzelf kijk.

Ik heb al m'n zinnen op haar gezet,

Ik wild mijn zin doorvoeren,

en tenslotte mijn zin krijgen.

Ik heb áán haar gedacht, de hele rit,

maar niet óm haar gedacht.

Ze heeft het gemerkt, vast wel.

En ik maar denken:

Wie zwijgt, stemt toe.

Ze is verdwenen, ik heb naar haar gezocht,

maar het enige wat ik heb gevonden is mijzelf.