De weg naar . . . (2)

Hier zit ik dan maar weer,
inmiddels ben ik van m'n fiets afgestapt,
niet dat het aan de fiets ligt hoor,

Ik kijk naar buiten, het is wederom duister,
het enige licht dat ik zie
als ik door het grote raam kijk,
is de weerspiegeling van de lamp.

Bij nader inzien, toch enkele lichtpuntjes
sommige bewegen zelfs.

Het zijn de vierwielers, op die lange, zwarte, rechte weg,
Geen idee waar ze naartoe zullen gaan.
Uiteindelijk zullen ook zij weer thuis komen,
Ja, net zoals ik.

Gelukkig en wel, lekker warm thuis, toch?
Maar waar zou zíj naar toe gegaan zijn?
Is ze ook op zoek naar iets, naar het onbekende,
misschien, is ze nog op de goede weg?

Nog steeds denk ik dat ze lacht, ja
een oprechte lach.

Ik kijk weer om me heen, naar buiten, en zie dan
daar, voor het raam ""Wo. 19 dec." staan en ik denk, ja
2007 is geen slecht jaar geweest, nee zeker niet.
Ik ben nog steeds gezond, al m'n dierbaren zijn er nog.
Op school gaat het ook nog goed,
nee, niets te klagen,

Ook ik kijk uit naar de vakantie, naar Kerstmis,
de gezelligheid, nieuwjaar en alles erop en eraan!
Die hele relaxte sfeer, die mooie kerstmuziek
op de achtergrond, met allemaal lekker eten
voor me en famillie om me heen, lachende
en stralende gezichten, ik zie het helemaal voor me.


Dit jaar is het hier, bij ons.
Lekker thuis, lekker knus,
ons huis is niet de grootste,
bovendien zijn we al met zeven.

Naja, dan kunnen er nog wel 23 bij toch?
Nee, dat is geen probleem.
Nee, dát niet, ... ... wat dan wel?

Er mist iets, ja er mist duidelijk iets,
nee wat zeg ik?! Het is niet iets,
nee, nee. Het is iemand.

Ja, nu weet ik het zeker, dat kan niet anders.
Hmmm... maarja ik kan beter toch niet gaan zoeken,
ik vind uiteindelijk toch maar alleen mijzelf. =p

Ja, tot die conclusie ben ik inmiddels wel gekomen.
Ze is verdwenen, maar ze zal er altijd zijn.
Wat een geluk (bij een ongeluk),
of is het toch meer ongeluk ( bij een geluk)

Het is vaag, maar toch wel begrijpbaar,
Ja, net zoals haar gezicht, vaag
niet geheel duidelijk, maar juist goed zichtbaar
op een bepaalde manier.

Nee, ik ben het, ik ben degene die
vaag is, hoe kon ik haar laten
gaan, (hmm...eigenlijk was ik degene die weg ging)
,dat is toch duidelijk dom geweest van mij,
om maar even kort door de bocht te zeggen.
Ja, dat is het blunder anno 2007.

Weet u(je) eigenlijk hoe ze heet,
die mysterieuse jongedame?
Nee, hè? Nou, ik zou het graag willen
vertellen, maar ze zal het niet zo leuk
vinden denk ik,

Nee, dus doe ik het ook maar niet.
Sorry, maar tegenwoordig
denk ik ook óm haar.
Wel lastig om haar de hele tijd,
maar ''zij'' en ''haar'' te noemen.

Maarja, het is niet anders.
OK, dan het begint met de "M"
van mysterieus, dan mogen jullie
zelf een naam bedenken.

Maar jullie raden het toch nooit. =P


Ik zou tenslotte zeggen:
Mensen, wees niet te schuw en verlegen
als je de ware tegen komt.
Dit is echt af te raden, stap op deze
veelbetekende persoon af, je zal
heus niet gek overkomen, nee hoor

Je bent juist gek als je niets doet.

"Follow your heart and your legs will follow"
Zij zullen de weg wel leiden voor je,
en je hart zal uiteindelijk voor je spreken.
En geloof me achteraf, zullen je hersens,
je hart dankbaar zijn.

Nou dat was het weer voorlopig.


Fijne Kerst! Geniet ervan!
=D